soichat

แชร์ไว้เตือนตัวเอง — ถ้าอารมณ์ไม่ดีคืออย่าพึ่งพูดอะไร — ถ้าหงุดหงิดให้เดินออกมาจากตรงนั้น — ถ้าโมโหให้สูดหายใจเข้าลึก ๆ เป็นจังวะแล้วค่อย ๆ คิด — ถ้าเศร้าให้ระบายออกมา อาจจะเขียนโน้ตหรือคุยกับใครสักคนก็ได้ — ถ้ารู้สึกเบื่อให้ออกไปเจอผู้คน เจอธรรมชาติ

to me ต่อไปก็อย่าเสียน้ำตาและตัวตน เพื่อใครอีกเลยนะ รักตัวเองเก่งๆ ด้วย แม้ฝนจะตกลงมาหนักแค่ไหน แต่ฉันเชื่อ ว่าเธอจะเข้มแข็งและยืนหยัดอยู่ได้ เธออาจเป็นดอกไม้ที่อ่อนโยน แต่จงจำไว้ เธอไม่ได้อ่อนแอนะ

ไม่ค่อยโกรธอะไรใคร ส่วนใหญ่จะหงุดหงิดตัวเองมากกว่าเพราะเป็นคนใจดี ขี้ใจอ่อน ซึ่งบางครั้งมันเกินไป ใครทำอะไรให้ก็มีแต่ยอมบ้าง ปล่อยผ่านบ้าง ทนบ้างจนคนอื่นเคยตัว ตอนไหนรู้สึกแย่มากๆ ก็ทำได้แค่หนีไปแอบร้องไห้คนเดียวนั่นแหละ

ความทรงจำแสนสั้น ชีวิตแม่งก็สั้นไม่ต่างกันเท่าไร แต่เมื่อพ้นผ่านข้ามคืน การลืมคือจุดเริ่มต้นของการจำครั้งใหม่ สิ่งที่น่ายินดีของความทรงจำคือยังจำได้ว่าเคย สิ่งที่น่ากลัวที่สุดของมัน คือมึงจดจำอะไรไม่ได้เลย สุดท้ายแล้วเราจะลืมทุกสิ่ง สุดท้ายแล้วเราจะทิ้งทุกอย่าง กลิ่นหอมของความทรงจำสลายเป็นสีเจือจาง แค่เพียงไม่นานถูกลมพัดลอยผ่านไป เมื่อนกพิราบสยายแย้มปีก สิ่งที่เคยได้ยินจะค่อยๆ จาง อ้อมกอดที่เคยสัมผัสจะหายไปในพริบตา สักวันเราคงถูกลืมเลือนไม่ต่างกัน

เราจะฝากชีวิตไว้กับใครได้? ในขณะที่โลกใบนี้บีบให้ทุกคน หัวซุกหัวซุนเอาตัวรอด เราจะฝากชีวิตกับคนอื่น เพื่อเพิ่มน้ำหนักภาระเขาทำไม เรา ต่างก็มีภาระที่ต้องจัดการด้วยกันทั้งนั้น หากวันหนึ่ง ที่ถึงคราวต้องเอาตัวรอด แน่นอนว่า สิ่งที่จะโดนทิ้งเป็นอันดับแรก เพื่อให้ ‘คล่องตัวขึ้น’ ก็น่าจะเป็นภาระของคนอื่นที่ฝากไว้ อย่าเสี่ยงที่จะฝากชีวิตไว้กับใคร เราต้องแบกของตัวเอง ไม่ต้องฝาก แค่ ‘ไปด้วยกัน’ ก็พอ

ให้อภัย แต่ไม่สุงสิงด้วยคือการที่เรา "ยอมรับคำขอโทษ""แต่ปฏิเสธ" ที่จะให้เขาเข้าถึงเราอีก เราสามารถให้อภัยใครบางคนได้แต่ไม่เปิดรับเขากลับเข้ามาในชีวิตอีกนั่นคือทางเลือกที่ชาญฉลาดในการดูแล "สุขภาพจิตของตัวเราเอง" 

"สิงห์ก็ไปกับสิงห์ ลิงก็ไปกับลิง หมาก็ไปกับหมา งูพิษก็ไปกับงูพิษ เมื่อถึงเวลาเราจะได้สังคมที่คู่ควร" ❤️ จะเดินวิถีของสิงห์ก็ต้องหนักแน่นครับ ไม่เลียเก่งเหมือนหมา ไม่ซนเหมือนลิง ไม่พ่นพิษร้ายเหมือนงู ❤️ หากแต่สิงห์นั้นชอบอิสระ มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ยอมรับคนที่ความสามารถเพราะด้วยความที่ ไม่ชอบก้มหัวให้ใครง่าย ๆ หากไม่เก่งจริง อย่าหวังว่าจะยอมรับ ❤️ สิงห์นั้นดูโหดร้ายกับบรรดาสัตว์ด้วยกัน มันเกิดมาล่าโดยสัญชาตญาณ แต่กับครอบครัว แล้วนั้นมันมีความอบอุ่นมอบให้เสมอ เรียกได้ว่าทำหน้าที่เจ้าป่าทั้งในบ้านและนอกบ้าน ❤️ หลายครั้งที่เราเองก็แอบหยิบเอาข้อเด่นของสัตว์แต่ละตัวมาประยุกต์ใช้ ด้วยความที่คนเรามีสมอง ที่คิดวิเคราะห์ได้และดึงข้อเด่นมาใช้ให้ชีวิต มีการพัฒนา จึงพบว่าจะวิถีงู วิถีลิง วิถีสิงห์ วิถีหมา ล้วนมีจุดดี จุดด้อยกันทั้งนั้น ❤️ และแน่นอนว่าถ้าเราอยากขึ้นแท่นเป็นผู้นำบ้าง การใช้ชีวิตวิถีสิงห์ก็เป็นแนวทางที่ต้องฝึกและ มุ่งมั่นเดินไปให้ได้... เพราะไม่เก่งเลีย ไม่เก่งประจบ ไม่ลิงหลอกเจ้า และไม่เก่งฉกกัดผู้มีพระคุณไงครับ

โลกสวย"เกินไป"อยู่ยาก" ในสังคมที่เงินสำคัญกว่ามิตรภาพ.. คนจริงใจกลายเป็น"คนโง่" คนฉวยโอกาส กลายเป็น"คนฉลาด".. เป็นคนดีอ่ะดีเเล้ว เเต่ต้องเป็น"คนดี" ที่ชัดเจนกล้าพูดในสิ่งที่ควรพูด.. กล้า"ปกป้องตัวเอง"เวลาที่โดนเอาเปรียบ กล้า"ปฏิเสธ"ถ้ารู้สึกไม่เเฟร์.. เลือกดีกับคน ที่ควรดี ทุกอย่างต้องมีขอบเขต บนความสบายใจ ให้ใจกับ"คนที่จริงใจ"กับเราก็พอ.. ไม่ต้องโลกสวย ไม่ต้องกลัวไม่มีใครคบ ถ้าหา"ความจริงใจ"จากใคร ไม่ได้.. ไม่ต้องคบใคร "สบายใจที่สุด".. ที่สำคัญคือ มองคนให้ขาด เเละ ตัดคนให้เป็น.

อย่าก้าวก่ายชีวิตใคร ถ้าเขาไม่ได้ร้องขอ ดีที่สุดคือ "รับฟัง" ไม่ตัดสิน ไม่บงการ ไม่ตำหนิ แสดงความเห็นไม่ผิด แต่ตัดสินทุกเรื่อง โดยเอาตัวเองเป็นมาตรฐานก็ไม่ถูก แต่ละคนผ่านโลกมาไม่เหมือนกัน จึงไม่แปลกที่ความคิด มุมมอง ทัศนคติที่มีต่อปัญหาจะต่างกัน ปัญหาของเขา สุดท้ายเขาต้องเลือกเอง เคารพการตัดสินใจของคนอื่น คือ "มารยาท"…

ความใจดี มันซื้อความจริงใจจากใครไม่ได้หรอก ยิ่งใจดี ยิ่งถูกเอาเปรียบ มีอยู่จริงนะ !!! คนมันจะจริงใจ มันจะให้ใจกันเลย มันจะไม่เอาเปรียบใครไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ใจดีมา ใจดีกลับ จริงใจมา จริงใจกลับ เอาเปรียบมา ไม่เอาเปรียบกลับ แต่จะค่อยๆ ถอยห่างออกมาเอง งูเห่าพันตัว ก็ยังไม่น่ากลัว เท่าคนใกล้ตัว ที่หักหลัง

แชร์ไว้เตือนตัวเอง — ถ้าอารมณ์ไม่ดีคืออย่าพึ่งพูดอะไร — ถ้าหงุดหงิดให้เดินออกมาจากตรงนั้น — ถ้าโมโหให้สูดหายใจเข้าลึก ๆ เป็นจังวะแล้วค่อย ๆ คิด — ถ้าเศร้าให้ระบายออกมา อาจจะเขียนโน้ตหรือคุยกับใครสักคนก็ได้ — ถ้ารู้สึกเบื่อให้ออกไปเจอผู้คน เจอธรรมชาติ

to me ต่อไปก็อย่าเสียน้ำตาและตัวตน เพื่อใครอีกเลยนะ รักตัวเองเก่งๆ ด้วย แม้ฝนจะตกลงมาหนักแค่ไหน แต่ฉันเชื่อ ว่าเธอจะเข้มแข็งและยืนหยัดอยู่ได้ เธออาจเป็นดอกไม้ที่อ่อนโยน แต่จงจำไว้ เธอไม่ได้อ่อนแอนะ

ไม่ค่อยโกรธอะไรใคร ส่วนใหญ่จะหงุดหงิดตัวเองมากกว่าเพราะเป็นคนใจดี ขี้ใจอ่อน ซึ่งบางครั้งมันเกินไป ใครทำอะไรให้ก็มีแต่ยอมบ้าง ปล่อยผ่านบ้าง ทนบ้างจนคนอื่นเคยตัว ตอนไหนรู้สึกแย่มากๆ ก็ทำได้แค่หนีไปแอบร้องไห้คนเดียวนั่นแหละ

ความทรงจำแสนสั้น ชีวิตแม่งก็สั้นไม่ต่างกันเท่าไร แต่เมื่อพ้นผ่านข้ามคืน การลืมคือจุดเริ่มต้นของการจำครั้งใหม่ สิ่งที่น่ายินดีของความทรงจำคือยังจำได้ว่าเคย สิ่งที่น่ากลัวที่สุดของมัน คือมึงจดจำอะไรไม่ได้เลย สุดท้ายแล้วเราจะลืมทุกสิ่ง สุดท้ายแล้วเราจะทิ้งทุกอย่าง กลิ่นหอมของความทรงจำสลายเป็นสีเจือจาง แค่เพียงไม่นานถูกลมพัดลอยผ่านไป เมื่อนกพิราบสยายแย้มปีก สิ่งที่เคยได้ยินจะค่อยๆ จาง อ้อมกอดที่เคยสัมผัสจะหายไปในพริบตา สักวันเราคงถูกลืมเลือนไม่ต่างกัน

เราจะฝากชีวิตไว้กับใครได้? ในขณะที่โลกใบนี้บีบให้ทุกคน หัวซุกหัวซุนเอาตัวรอด เราจะฝากชีวิตกับคนอื่น เพื่อเพิ่มน้ำหนักภาระเขาทำไม เรา ต่างก็มีภาระที่ต้องจัดการด้วยกันทั้งนั้น หากวันหนึ่ง ที่ถึงคราวต้องเอาตัวรอด แน่นอนว่า สิ่งที่จะโดนทิ้งเป็นอันดับแรก เพื่อให้ ‘คล่องตัวขึ้น’ ก็น่าจะเป็นภาระของคนอื่นที่ฝากไว้ อย่าเสี่ยงที่จะฝากชีวิตไว้กับใคร เราต้องแบกของตัวเอง ไม่ต้องฝาก แค่ ‘ไปด้วยกัน’ ก็พอ

ให้อภัย แต่ไม่สุงสิงด้วยคือการที่เรา "ยอมรับคำขอโทษ""แต่ปฏิเสธ" ที่จะให้เขาเข้าถึงเราอีก เราสามารถให้อภัยใครบางคนได้แต่ไม่เปิดรับเขากลับเข้ามาในชีวิตอีกนั่นคือทางเลือกที่ชาญฉลาดในการดูแล "สุขภาพจิตของตัวเราเอง" 

"สิงห์ก็ไปกับสิงห์ ลิงก็ไปกับลิง หมาก็ไปกับหมา งูพิษก็ไปกับงูพิษ เมื่อถึงเวลาเราจะได้สังคมที่คู่ควร" ❤️ จะเดินวิถีของสิงห์ก็ต้องหนักแน่นครับ ไม่เลียเก่งเหมือนหมา ไม่ซนเหมือนลิง ไม่พ่นพิษร้ายเหมือนงู ❤️ หากแต่สิงห์นั้นชอบอิสระ มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ยอมรับคนที่ความสามารถเพราะด้วยความที่ ไม่ชอบก้มหัวให้ใครง่าย ๆ หากไม่เก่งจริง อย่าหวังว่าจะยอมรับ ❤️ สิงห์นั้นดูโหดร้ายกับบรรดาสัตว์ด้วยกัน มันเกิดมาล่าโดยสัญชาตญาณ แต่กับครอบครัว แล้วนั้นมันมีความอบอุ่นมอบให้เสมอ เรียกได้ว่าทำหน้าที่เจ้าป่าทั้งในบ้านและนอกบ้าน ❤️ หลายครั้งที่เราเองก็แอบหยิบเอาข้อเด่นของสัตว์แต่ละตัวมาประยุกต์ใช้ ด้วยความที่คนเรามีสมอง ที่คิดวิเคราะห์ได้และดึงข้อเด่นมาใช้ให้ชีวิต มีการพัฒนา จึงพบว่าจะวิถีงู วิถีลิง วิถีสิงห์ วิถีหมา ล้วนมีจุดดี จุดด้อยกันทั้งนั้น ❤️ และแน่นอนว่าถ้าเราอยากขึ้นแท่นเป็นผู้นำบ้าง การใช้ชีวิตวิถีสิงห์ก็เป็นแนวทางที่ต้องฝึกและ มุ่งมั่นเดินไปให้ได้... เพราะไม่เก่งเลีย ไม่เก่งประจบ ไม่ลิงหลอกเจ้า และไม่เก่งฉกกัดผู้มีพระคุณไงครับ

โลกสวย"เกินไป"อยู่ยาก" ในสังคมที่เงินสำคัญกว่ามิตรภาพ.. คนจริงใจกลายเป็น"คนโง่" คนฉวยโอกาส กลายเป็น"คนฉลาด".. เป็นคนดีอ่ะดีเเล้ว เเต่ต้องเป็น"คนดี" ที่ชัดเจนกล้าพูดในสิ่งที่ควรพูด.. กล้า"ปกป้องตัวเอง"เวลาที่โดนเอาเปรียบ กล้า"ปฏิเสธ"ถ้ารู้สึกไม่เเฟร์.. เลือกดีกับคน ที่ควรดี ทุกอย่างต้องมีขอบเขต บนความสบายใจ ให้ใจกับ"คนที่จริงใจ"กับเราก็พอ.. ไม่ต้องโลกสวย ไม่ต้องกลัวไม่มีใครคบ ถ้าหา"ความจริงใจ"จากใคร ไม่ได้.. ไม่ต้องคบใคร "สบายใจที่สุด".. ที่สำคัญคือ มองคนให้ขาด เเละ ตัดคนให้เป็น.

อย่าก้าวก่ายชีวิตใคร ถ้าเขาไม่ได้ร้องขอ ดีที่สุดคือ "รับฟัง" ไม่ตัดสิน ไม่บงการ ไม่ตำหนิ แสดงความเห็นไม่ผิด แต่ตัดสินทุกเรื่อง โดยเอาตัวเองเป็นมาตรฐานก็ไม่ถูก แต่ละคนผ่านโลกมาไม่เหมือนกัน จึงไม่แปลกที่ความคิด มุมมอง ทัศนคติที่มีต่อปัญหาจะต่างกัน ปัญหาของเขา สุดท้ายเขาต้องเลือกเอง เคารพการตัดสินใจของคนอื่น คือ "มารยาท"…

ความใจดี มันซื้อความจริงใจจากใครไม่ได้หรอก ยิ่งใจดี ยิ่งถูกเอาเปรียบ มีอยู่จริงนะ !!! คนมันจะจริงใจ มันจะให้ใจกันเลย มันจะไม่เอาเปรียบใครไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ใจดีมา ใจดีกลับ จริงใจมา จริงใจกลับ เอาเปรียบมา ไม่เอาเปรียบกลับ แต่จะค่อยๆ ถอยห่างออกมาเอง งูเห่าพันตัว ก็ยังไม่น่ากลัว เท่าคนใกล้ตัว ที่หักหลัง